ยินดีต้อนรับวงศาคณาญาติและผู้ที่แวะเข้ามาเยี่ยมเยือนทุกท่าน

25 มกราคม 2567

อย่าเป็น "คนเนรคุณคน"



 "บางคน"...

บางคน : ไม่เคยพูดจาดีๆกับคนข้างเคียง แต่กับคนอื่นที่ไม่รู้จักดีพอ จะพูดด้วยความอ่อนน้อม

บางคน : ตระหนี่ ขี้เหนียว กับคนที่เคยช่วยเหลือ แต่ถ้ากับเพื่อน ยอมเปย์ถึงไหนถึงกัน

บางคน : ไม่เคยรักษาน้ำใจกับคนใกล้ชิด แต่ให้ความสนิท เป็นกันเอง กับคนที่รู้จักกันมาไม่นาน

บางคน : คิดว่าการช่วยเหลือคนที่เคยมอบสิ่งที่ดีๆให้ ว่าเป็นภาระ แต่กับคนที่ไม่เคยให้อะไรเลย ยอมช่วยเหลือบอกเป็นความรับผิดชอบ

บางคน : อายที่จะบอกรักพ่อ แม่ สามี ภรรยา แต่กับคนอื่นเป็นใครก็ไม่รู้พูดจาออดอ้อนด้วยได้สารพัด

บางคน : มองการห่วงใยคนที่ให้ความปรารถนาดี เป็นเรื่องน่ารำคาญ แต่ให้ความสงสารกับคนที่ไม่รู้จักดีพอ

บางคน : ไม่เคยคิดจะขอบคุณคนที่ให้ความข่วยเหลือทุกอย่าง แต่ไปซาบซึ้งใจคนที่ทำดีแค่เล็กๆน้อยๆ

บางคน : ไม่เคยแคร์คนที่รักเรา ว่าเสียใจขนาดไหน แต่กลับไปแคร์ความรู้สึกคนที่ไม่รู้ว่าจะมีความจริงใจให้หรือเปล่า

*ต่อให้คนทั้งโลกปฏิเสธเรา ตราหน้าเรา ว่าเป็นคนชั่ว เลว ไม่ดี แค่ไหน จงจำไว้ว่า ยังมีคนที่จริงใจไม่กี่คน พร้อมจะรักและเข้าใจเราเสมอ

*โปรดระรึกไว้ว่า พ่อ แม่ ผู้ที่มีพระคุณ ไม่ได้เป็นที่รองรับอารมณ์ของเรา ที่ไม่สามารถทำทุกอย่างให้เราถูกใจ ประทับใจไปได้ตลอด

*การแสดงความรักแบบผิวเผินกับพ่อ แม่ ผู้มีพระคุณ ไม่สมควรสร้างภาพเพียงแค่ให้ดูดีเท่านั้น

*ท้ายสุด... ไม่ต้องรอให้คิดได้แล้วตอบแทนบุญคุณคนที่รักเราจริง คนที่เป็นห่วงเราจริง ในวันที่เขาตายไปจากโลกนี้แล้ว.

ไม่มีความคิดเห็น:

แสดงความคิดเห็น